Blog

2023-01-06

Bitch

Het was mooi zonnig weer en ik verheugde me op een fijne wandeling in het bos. Alle 3 honden gingen mee dit keer, ook de beide ouwetjes. Famke is inmiddels 14 jaar, en Zjef al 12. Het lopen gaat voor Famke niet meer zo makkelijk, maar een rustige boswandeling weet ze nog goed te waarderen. Wel merk ik dat zowel Famke als Zjef geen prijs meer stellen op andere (onbekende) honden, te veel drukte om hen heen vinden ze niet fijn. Vandaar ook dat ik ze alle 3 aan de lijn houd als we samen uit gaan. Onze jonge Zara wil nog wel eens net iets te uitbundig uitdagen en dit wordt de ouwetjes al snel te veel. Geen probleem, met lange lijnen hebben ze allemaal bewegingsvrijheid genoeg. Loslopen doen we tijdens individuele wandelingen.

Ik ging naar een mooi gebied, waar de honden niet los mogen lopen. Dit staat duidelijk aangegeven, op 3 verschillende borden. Niet te missen dus. Net uit de auto zag ik een stuk achter mij een stel met een loslopende hond, maar verder was er niemand te zien. Heerlijk rustig, alle ruimte! Ik sloeg 1 van de 4 brede paden in, en eenmaal op pad moesten mijn honden natuurlijk eerst uitgebreid plassen. Achter mij zag ik dat het stel, jammer genoeg, dezelfde weg ging nemen als ik. Er waren geen tekenen dat ze van plan waren de hond terug te roepen of aan te lijnen, en hun loslopende hond was al heel snel (te) dichtbij. Voor mij zat er niets anders meer op dan zo snel mogelijk een stukje van het pad te gaan om ze te laten passeren. Maar voordat ik het wist stonden Famke en Zjef te grommen, wilde Zara naar de hond toe, en zat ik zo’n beetje vast in 3 lijnen. Niet heel veel kans meer om me rustig voor te bereiden op het passeren van de hond. Nu was de andere hond gelukkig niet het type dat op andere honden afstormt, hij was eigenlijk best oké. En als ze nu gewoon door waren gelopen, en de hond hadden meegenomen, was er nog niet zoveel aan de hand geweest. Maar de man van het stel, die nu naast mij was, bleef stilstaan en begon te praten tegen mijn grommende honden. En natuurlijk bleef zijn hond ook (te) dichtbij staan. Dat maakte de situatie niet makkelijker, ik voelde de lijnen strakker trekken. Helaas voor de, ongetwijfeld vriendelijke, man kwam op dat moment de bitch in mij boven. Wellicht iets te onvriendelijk vroeg ik hem door te lopen omdat ik deze situatie niet heel erg handig vond (en dat was zacht uitgedrukt). Gelukkig deden ze dat meteen en daardoor liep de situatie niet verder uit de hand. Maar ik bleef achter met een rotgevoel. Want vooral voor mijn oude, aangelijnde honden was er alweer een grens overschreden. En ook ik was in deze situatie onvriendelijker dan ik wil zijn.

En waarom? Waarom laat je je hond loslopen waar dat zo overduidelijk niet mag? Waarom lijn je je hond niet even aan als je langs 3 aangelijnde honden wilt? Waarom kies je niet een ander pad, zodat er helemaal geen probleem was geweest? Er waren mogelijkheden zat! Waarom denk je dat het een goed idee is om met je hond vlak langs 3 aangelijnde honden te lopen, en dan ook nog eens stil te gaan staan?

Ik snap soms niet wat er in mensen omgaat. Zo heb ik in hetzelfde bos al eens meegemaakt dat een mountainbiker het nodig vond om tussen (!) mijn 3 aangelijnde honden door te fietsen. Jawel, over de lijnen heen. Toen stond ik zo perplex dat de bitch in mij niet tevoorschijn kwam…. helaas.

Zorgeloos »